Açıklama: Aşağıdaki metin İran’ın başkenti Tahran’da Evin Hapishanesi’nde tutuklu bulunan dört kadın siyasi mahkum Reyhaneh Ansari, Sakineh Parvaneh, Varisheh Moradi ve Golrokh Iraei’nin ortak imzalı yapmış oldukları bir açıklamadır. Başlık tarafımızdan konulmuştur. Özgür Gelecek okurları için çevirdik.
Evin Hapishanesi’nde tutuklu bulunan dört kadın siyasi mahkum Reyhaneh Ansari, Sakineh Parvaneh, Varisheh Moradi ve Golrokh Iraei’nin açıklaması:
İran halkının, ülkeyi yöneten diktatörlükten kurtuluşu, kitlelerin mücadelesi ve toplumsal güçlere başvurarak mümkündür. Yabancı güçlere bağlanarak veya onlara umut bağlayarak değil.
Cinayet ve suçlarla ortaya çıktı, işgal yoluyla evin [ülkenin, ed] sahibi oldu ve tüm yaşamı boyunca saldırganlık ve soykırımla Ortadoğu’yu sonsuz bir savaş alanına çevirdi.
İsrail, İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Orta Doğu’daki ABD garnizonu olarak, bölgedeki dünya süper güçlerinin temsilcisi olarak ortaya çıktı ve en başından beri Filistin, Irak, Afganistan, Suriye, Yemen ve en son Gazze’deki soykırımla dünyaya vahşetini gösterdi.
Bu ülkelerin hiçbirinde nükleer bomba bulunmadı, zenginleştirme için gerekli malzemeler de yoktu.
Soykırımın mantıklı bir nedeni olması gerekmez, ancak Batı demokrasisi, dünyadaki acımasızlığını sürdürmek ve iddia ettiği demokratik imajını korumak için her zaman bahaneler arar.
Amerika’nın ve “İsrail’in faşist rejiminin” kimliği ‘saldırganlık’ ve “çocuk katliamı” ile şekillenmiştir ve bakışlarını yönelttikleri her ülkeye savaş ve yıkımdan başka bir şey getirmediler.
“Siyonist rejim” ve onun Amerikan destekçileri tarafından İran’a yapılan saldırı, sivillerin öldürülmesi ve ülkenin altyapısının tahrip edilmesi kınanmaktadır. Orta Doğu’da ve dünyanın diğer bölgelerinde işledikleri diğer suçlar gibi. Ve herhangi bir hayal ve düşünceye sahip herhangi bir birey, grup veya siyasi hareketin İsrail’e verdiği destek ve onun yıkıcı gücüne güvenmesi de kınanmakta ve destekçilerinin alçaklığını ve aşağılığını göstermektedir.
İran halkının ülkeyi yöneten diktatörlükten kurtuluşu, kitlelerin mücadelesi ve toplumsal güçlere başvurmakla mümkündür. Yabancı güçlere sarılmak veya onlara umut bağlamakla değil. Sömürü ve sömürgecilik yoluyla, daha büyük çıkarlar peşinde savaşları kışkırtarak ve katliamlar yaparak bölgedeki ülkelere her zaman yıkım getiren güçlerin, bizim için yeni yıkım ve sömürüden başka bir anlamı olmayacağı açıktır.
Esad’ın devrilmesinden sonra Suriye’nin altyapısının tahrip edilmesi ve aynı yöntemin İran’da tekrarlanması, İsrail’in zayıf ve egemen bir Orta Doğu’ya olan açlığını göstermektedir. Ve bu, Ortadoğu’nun yeni tasarımında, “İsrail”in bölge üzerindeki otoritesini koşulsuz olarak kabul eden bir sistemin varlığını sürdürebileceğini göstermektedir.
İran’a ihanet edenler ve Ortadoğu halklarına ihanet edenler ve halkların baskıya karşı yıllarca süren özgürlük mücadelesine ihanet edenler, ihanetlerinin ve küçümsemelerinin İran halkının hafızasında ve tarihte yer alacağını bilmelidirler.
Gelecek nesiller, savunmasız insanların cesetleri üzerinde durup onları çiğneyenleri utançla hatırlayacaktır.
Reyhaneh Ansari, Sakineh Parvaneh, Varisheh Moradi, Golrokh Iraei
14 Haziran 1405
Evin Hapishanesi
