İSTANBUL – Cumartesi Anneleri/İnsanları, gözaltında kaybedilen ve katledilen yakınlarının akıbetlerinin açıklanması ve faillerin yargılanması talebiyle sürdürdükleri eylemlerinin 1072’nci haftasında yeniden Galatasaray Meydanı’ndaydı. Bu hafta, 45 yıl önce Kars gözaltında kaybedilen Cemil Kırbayır’ın akıbeti soruldu.
Eyleme Cumartesi Anneleri’nin yanı sıra çok sayıda hak savunucusu da katıldı. Katılımcılar, kaybedilen yakınlarının fotoğraflarını ve karanfillerini taşıdı. Basın açıklamasını kayıp yakını İkbal Eren okudu.
Eren, zorla kaybetme dosyalarının zamanaşımı gerekçesiyle kapatılmasının, cezasızlığın bir devlet politikası haline geldiğini gösterdiğini söyledi. Cemil Kırbayır’ın, 13 Eylül 1980 tarihinde Ardahan’ın Okçu köyündeki evinden askerler tarafından gözaltına alındığını hatırlatan Eren, “Önce Göle’deki 247’nci Piyade Alayı’na, ardından Kars Emniyet Müdürlüğü’ne götürüldü. 8 Ekim’den sonra ailesine ‘firar etti, bir daha sormaya gelmeyin’ denildi” dedi.
“Ben ölmeden oğlumu bul”
Eren, Cemil Kırbayır’ın babası İsmail Kırbayır ve Türkiye Barolar Birliği’nin yaptığı suç duyurularının sonuçsuz kaldığını hatırlatarak, Berfo Kırbayır’ın 2011 yılında dönemin Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan ile yaptığı görüşmede “Ben ölmeden oğlumu bul” dediğini aktardı. Görüşme sonrası kurulan Meclis Araştırma Komisyonu’nun hazırladığı raporda, Kırbayır’ın gözaltında işkenceyle öldürüldüğü ve cesedinin kamu görevlilerince ortadan kaldırıldığı belgelendi.
“İktidar yüzleşme cesareti göstermedi”
Eren, “Komisyonun suç duyurusunun ardından dosya yeniden açıldı. Ancak iktidar bu insanlığa karşı suçla yüzleşme cesaretini göstermedi. 2020 yılında Yargıtay, dosyayı ‘zamanaşımı’ gerekçesiyle kapattı. Böylece Cemil Kırbayır’ın akıbeti karanlıkta bırakıldı,” dedi.
“Eşinize, babanıza Cemil’in nereye gömüldüğünü sorun”
Eylemde, sağlık sorunları nedeniyle katılamayan Mikail Kırbayır’ın mektubu kayıp yakını İrfan Bilgin tarafından okundu. Kırbayır, kardeşinin gözaltında işkenceyle öldürüldüğünü belirttiği mektubunda, dönemin polis ve MİT görevlilerinin yakınlarına seslendi:
“Eşinize, babanıza Cemil Kırbayır’ın nereye gömüldüğünü sorun. Bu insanlığa karşı suçun üzerinizdeki gölgesini kaldırmak için bunu yapın ve bana ulaşın.”
Eylem, karanfillerin meydana bırakılmasıyla son buldu.
