İnsan Hakları Derneği (İHD) Amed Şubesi ve kayıp yakınları, eylemlerinin 872’inci haftasında Rezan (Bağlar) ilçesindeki Koşuyolu Parkı’ndaki Yaşam Hakkı Anıtı önünde bir araya geldi. Eylemde 25 Ekim 1995’te JİTEM tarafından gözaltına alındıktan sonra kaybedilen Hamza Arslanoğlu’nun akıbeti soruldu.
Eylemde ilk söz alan Arslanoğlu’nun oğlu Mesut Arslanoğlu, babaannesinin oğlunu arayarak yaşamını yitirdiğini ve torunlarına Hamza Arslanoğlu’nun kemiklerini bulduklarında yanına gömmelerini vasiyet bıraktığını söyledi. Arslanoğlu, “Babamın kemiklerini arıyorum. Bulamazsam, yarın çocuklarım dedelerinin kemiklerini arayacak. Barış, bir babanın akşam eve güvenle dönebilmesidir, bir annenin evladı için korkmamasıdır” dedi.
Amed Büyükşehir Eşbaşkanı Ayşe Serra Bucak, gözaltında kaybedilenler ve “faili meçhul” cinayetlerin hukuk devleti çerçevesinde araştırılması gerektiğini vurguladı. Bucak, “Yakınların hasreti bitmedi. Bu vicdan yarası nesilden nesile aktarılıyor. Sisteme soruyoruz: Daha kaç nesile bu acıyı aktaracaksınız?” dedi.
İHD Yönetim Kurulu üyesi Ali İhsan Demirtaş tarafından paylaşılan hikâyeye göre, Hamza Arslanoğlu evli ve 4 çocuk babasıydı. HADEP Amed İl Yönetiminde görevli olduğu için JİTEM tarafından izleniyordu. 25 Ekim 1995’te ailesine Lice’ye gideceğini söyleyerek evden çıkan Arslanoğlu, Bağlar semtinde arkadaşının dükkânına gelerek takip edildiğini belirtti. Bunun üzerine dükkân sahibi şapkasını ve montunu kendisine verdikten sonra kahvedekilere haber vermek için dükkândan ayrılır. Dükkân sahibi döndüğünde Hamza Arslanoğlu’nun orada olmadığını görür. Hamza Arslanoğlu’ndan o tarihten sonra bir daha haber alınamaz.
Hamza Arslanoğlu kaybedildikten sonra polisler evine sık sık baskınlar düzenliyordu. Bu baskınlar esnasında aile tehdit ve hakaretlere maruz kalıyordu. Aile daha fazla bu baskılara dayanamayarak İzmir’e taşınmak zorunda kalır. Hamza Arslanoğlu’nun ailesi tehdit edildiğinden ve can güvenliğinin olmadığından dolayı herhangi bir kuruma başvuruda bulunmaz. Hamza Arslanoğlu dosyası öylece “faili meçhul” olarak kalır.
Eylem, kayıp ve faili meçhul cinayetlerde yaşamını yitirenler için yapılan oturma eylemiyle son buldu.
