Açıklama: Bu makale B. Anuradha tarafından yazıldı ve 2 Ağustos 2025 tarihinde vasanthamegham.com sitesinde yayınlandı. Özgür Gelecek okurları için çevirdik.
(Bu, devrimci yazar ve devrimci hareketin kıdemli aktivisti Yoldaş Vijaya Lakshmi (Bhumika) tarafından *İnsanlar yenilmezdir* öykü derlemesine yazılan önsözdür. Bu yıl 21 Mayıs’ta Chhattisgarh eyaletinin Narayanpur kentindeki Gundekot ormanlık alanında sahte bir karşılaşmada şehit edildi.)
Hindistan’ın devrimci halkı için derin bir kalp ağrısı bırakan Gundekot şehitlerinden biri de Telangana Poru’nun çocuğu olan Vannada Vijaya Lakshmi’dir. Devrimci hareket içindeki arkadaşları için Bhumika. bir yazar olarak okuyucular için Vasudha, Osmania Üniversitesi’nde okuyanlar için muhtemelen bir Vijay olacaktır. Bir süredir sürekli olarak “Öğrenciler artık devrimci harekete katılmıyor” ve “devrimci hareketin modası geçti” diyenlere Vivek, Sagar, Shruti, Vijayalakshmi ve Rakesh gibi uzun ve sonu gelmez bir liste tarafından kanlı fedakarlıklarıyla cevap veriliyor.
Öğrencilerin yerlerinin değiştirilip değiştirilmediğini bilmeleri mümkün olmayanlar bile, öğrencilerin mücadele yolunu seçmemiş olmalarının kendi suçları olmadığına o kadar güçlü bir şekilde inanıyorlar ki. Emperyalizm kültürü üniversitelerde ve kolejlerde yerleşik hale gelmiştir. Birçoğu uyuşturucu ve alkolden uzak durmayı başarmış olabilir, ancak cep telefonlarının günümüz gençliği için kaçınılmaz bir bağımlılık haline geldiği bir sosyal durumla karşı karşıyayız. Eskiden velileri okula çağırıp çocuklarına cep telefonu vermemeleri için azarlayan öğretmenler şimdi çocukları cep telefonsuz eve gönderiyor. Cep telefonları gençlerin kurtulamadığı bir bağımlılık haline geldi. Onsuz yaşamak için mücadele eden bir nesil söz konusu. Devrimci hareket içinde yer değiştiren ancak cep telefonlarından vazgeçemedikleri için geri dönen gençleri de duyduk.
Günümüzün genç kadınlarından Vijayalakshmi böyle bir durumun üstesinden gelerek devrimci harekete katıldı. Sadece girmekle kalmadı, aynı zamanda on yıldan fazla bir süre çalıştı ve sonuna kadar sağlam durdu. 1987 yılında doğan Vijayalakshmi, M.A., B.E.D., L.L.B. gibi yüksek öğrenim gördü ve hukuk eğitimini tamamlarken devrimci harekete katıldı. Öğrencilik günlerinde birçok sosyal konuda kampanya yürüttü. “Otobüs durağının yanında, OU kampüsünün arkasında ve demiryolu köprülerinin altında, Palamuru, Medak, Warangal ve Nizamabad gibi Telangana bölgelerinden gelen göçmenler birçok gecekonduda, polietilen örtüler içinde yaşıyor. 2013 yılında belediye yetkilileri aniden onları yerlerini boşaltmaya zorladı ve çok sayıda polis gücüyle oradaki insanlara büyük rahatsızlık verdi. Bir cephe (federasyon) onlardan haberdar oldu ve çeşitli öğrenci ve halk örgütleriyle birlikte onlar için büyük bir mücadele verdi.” Vijayalakshmi de öğrenci birliğindeyken bu mücadeleye katıldı. Özellikle bağımsız Telangana hareketinde aktifti ve birkaç kez tutuklandı.
Dışarıdayken ordu hayatı hakkında duydukları ile filmlerde gördükleri farklıydı. Orada gördüğü hayat farklıydı. “Kottha Bangaru Lokam” öyküsünde oradaki yaşamı çok iyi görselleştiriyor ki dışarıdan bakanların kafasındaki tüm şüpheler giderilsin. O öyküde pek çok şey paylaşıyor. Evden ayrılmak doğrudur ama eve haber vermeden dönmenin yanlış olduğunu acı bir şekilde anlatır. Aile üyelerini sevgiyle düşünüyor ve gözyaşı döküyor.
Vijayalakshmi birlikte çalışacağı kişinin çok kıdemli, yani 35 yaşın üzerinde olacağını hiç hayal etmemişti. Torunlarıyla oynadığı yaşlarda bile dedesi yaşında bir yoldaşın orada liderlik yaptığını görünce bunun harika bir şey olduğunu düşündü. Yoldaş Akkiraju Haragopal, Telugu eyaleti halkı tarafından RK olarak tanınıyordu. On yıl boyunca onun yoldaşarından biri olarak faaliyet yürüttüktrn sonra Dandakaranya’ya atandı. Öykülerinde RK bir karakter olarak yer alır. İşini öğretmesi gereken yoldaşın da kendi yaşında olduğunu bilerek heyecanla görev yerine ulaştıktan sonra, Sirisha yoldaşın o oraya ulaşmadan önce ölümsüzleştiğini öğrenince üzüldü. O yoldaşı düşünerek, “Ülkenin ezilen insanlarını zalimlerden kurtarmalıyız. Tüm insanların yiyecek, barınak ve giyeceğe sahip olduğu eşit bir toplum için yüz yıllık yaşamının tamamını feda etti. O yoldaşın ideallerine sahip çıkmaya ve sınıf mücadelesini ileriye taşımaya ihtiyaç var. Şehitlerin sunduğu ideallerin peşinde adımlar atmaya tamam dedim. O günden itibaren dünyayı özgürleştirecek sosyalist bir toplum için mücadele yolculuğum başladı” diyor.
İllegal olarak yaşamaya başladıktan sonra, hareketin yeni ölen liderlerinden Yoldaş Bhumiya Saru’nun adıyla ilişkilendirilebilecek yeni bir isim benimsemesini önerdi ve RK’nın önerisini beğenerek Bhumika adını benimsedi. Yaşadıklarını kaydetme alışkanlığı olan Vijayalakshmi, devrimci harekete girer girmez yaşadıklarını kaleme aldı. Kendisinin de bir yazar olduğunu fark etmemişti. Bu yüzden on yıl boyunca eserlerini dergilere göndermeye bile çalışmadı. İsimsiz yazarın ilk üç öykü derlemesi Viyyukka adıyla yayınlandıktan sonra eserlerini yayınlamadı. 2014’te yazdıklarını da 2023’e kadar sakladı. Çoğunlukla öykü olarak kaleme aldığı deneyimlerinin yayımlanmaya değer olup olmadığı konusunda ikilemde kaldı. Devrimci hareketin alanlarının savaş bölgeleri gibi değiştiği bir dönemde, onun eserleri sadece öykü olarak değil, tarihsel anlatılar olarak da çok değerli. Belki bunu on yıl önce fark etseydi, bize çok güzel öyküler armağan edebilirdi.
2023’te yazdığı ”Halkın Zaferi” başlıklı öyküde, tanımadığı bir kişinin hayatına girmesinden kısa bir süre sonra gerçekleşen bir karşılaşmayı anlatır. Benzer şekilde Ramguda çatışmasında kıl payı kurtulduğu olayı ve sonrasındaki durumu da “Çatışma” öyküsünde kaleme alıyor. “Gerçek kurgudan daha gariptir” sözüne sadık kalan öykü insanı okurken ağlatıyor. O sahneler sanki gözümüzün önünde yaşanıyor ve yüreğimiz hüzünle doluyor. İnsanın acı acı ağlayası geliyor. İnsanın gözlerini silmesi ve kararlılıkla fedakârlıklarını kaldırması geliyor. Aynı hikayede, şarkılarıyla popüler bir sanatçı olarak birçok kişi tarafından tanınan Prabhakar Yoldaş’ın ölümsüzlüğünü düşünüyor ve şöyle diyor: “O zamana kadar geri çekildiğini ve bir yerlerde olduğunu düşünüyorduk ki, Babai’nin ölümsüz olduğunu fark ettik. Birden babamı hatırladım. Çok sevdiğim babamdan ayrıldıktan sonra Babai’de onu aradım. Bana devrimci yaşamla ilgili bilmediğim birçok şey sordu. Devrimci öğretmen gerilla yaşamının nasıl olduğunu ve nasıl katılmamız gerektiğini anlattı. Tüm olayları onunla paylaşmak istediğimde radyo haberleri beni çok üzüyordu” diye yazıyor. Bu da babasını ne kadar çok sevdiğini gösteriyor.
Yazarlık yeteneğini zaten fark etmiş olan parti, ona “Bolşevik” dergisini yönetme sorumluluğunu da verdi. O dergi için yazmış olmalı. Onları henüz bulamadık. “Bolşevik” dergisi için yazdığı yazılar arasında “Neden gerilla oldum…” yazısı da vardı. Bu yazı için farklı yerlerden gelmiş ve partide çalışan beş kabile kadın gerillayla görüşmüş ve onların kendi dillerinde anlattıkları hayat hikayelerini Telugu dilinde yazıya dökmüş. Ayrıca bu beş makaleyi “Bolşevik” yayını için bir derleme haline getirdi. Onları bu forma getirmek için, yazmaktan daktiloya çekmeye, düzenlemeye ve kitap formuna getirmeye kadar her işi özenle kendisi yaptı. Derginin editörlüğünü de kendisi yaptı.
Vijayalakshmi sadece öyküler ve makaleler değil, şiirler ve şarkılar da yazdı. Özellikle halk sanatçısı Amarudu Yoldaş Prabhakar’ı çok severdi. Sevgiyle Babai olarak adlandırdığı Prabhakar hakkında bir şiir ve bir şarkı yazdı. Yoldaş Munna, Yoldaş Janaki ve Ramguda şehitleri hakkında şarkılar yazdı. Yazdığı son şarkı şehit Yoldaş Chalapathy hakkındaydı. Aralarında parti sekreterinin de bulunduğu 28 kişinin şehit olduğu Gunde Kot çatışma olayı gerçekleştiğinde, haberleri YouTube kanalı aracılığıyla aktaran Bastar Talkies muhabiri Vikas Tiwari olay yerine gitti ve Birinin Günlüğü adlı küçük bir kitapta o bölgelerde bulunan eşyaları bir videoda gösterdi. ‘Kağıtlar ıslaktı ve sıkışmıştı’ diyerek gösterdiği video/fotoğraflarda, Telugu dilindeymiş gibi gösterilen iki sayfada Yoldaş Bhumika Chalapathy hakkında yazılmış bir şarkı yer alıyor. Aynı kitabın bir sayfasında, doğduğu andan devrimci harekete girdiği ana kadar okuduğu yılları bir ya da iki gibi rakamlar yazarak belirtmiş. Buna göre 1987 yılında doğmuş, 2003-5 yılları arasında ortaokul, 2006-9 yılları arasında lisans, 2009 yılında lisansüstü, 2010-11 yılları arasında yüksek lisans ve 2012-2014 yılları arasında da LLB eğitimi almış. Benzer şekilde, diğer iki sayfada da Yoldaş Ramachandra Reddy nam-ı diğer Chalapathy hakkında yazılmış bir şarkı bulunmaktadır. Chalapati Yoldaş, 21 Ocak 2025 tarihinde Odisha-Chhattisgarh sınırındaki Gariabandh bölgesinin Kulhadighat ormanlık alanında merkezi güvenlik güçleriyle girdiği çatışmada şehit oldu.
”Prajaporu Prabhanjanam Chalapati
Prajayuddha Prajvalanam Thalapati” [Halk savaşının başlangıcı, halk savaşının başlangıcıdır., ed.] adlı bu şarkıyı yazma girişimimde, ıslak kağıtlara, videolara ve onun çektiği fotoğraflara bakarken, bazı kelimeler net olarak görünmüyordu. Bu şarkıda bulduklarımız dışında başka kıtalar da olabilirdi. Gazetecinin elinin fotoğrafı engellemesi nedeniyle bazı bölümler de kaybolmuş. Ancak, bu tamamlanmamış şarkı da çok heyecan verici.
Bhumika iyi bir şarkıcı. Sadece şarkı yazmakla kalmamış, aynı zamanda bestelemiş ve kaydetmiş, bu yüzden bu beş şarkıyı bulduk. Daha kaç tane eksik olduğunu bilmiyoruz. Bu şarkının en son Ocak 2025’ten sonra yazıldığı açık. Şarkının son kıtası çok ilham verici.
“Hedefimize doğru yolculuğumuza devam edeceğiz
Thalapati, Chalapatileri öldürsek bile,
zafer elde edene kadar mücadele durmayacak, gerçek bu!”
Dandakaranya’ya atandıktan sonra Bhumika Yoldaş’ın parti sekreteri Namballa Kesava Rao Yoldaş’ın kadrosunda yer aldığı anlaşılmaktadır. Bundan önce on yıl boyunca çalıştığı Andhra-Odisha sınır bölgesi coğrafi olarak çok zor bir yer. Tırmanılması gereken tepeler ve inilmesi gereken vadiler var. Çok azimli olmadığınız sürece orada hayatta kalmak zordur. Üstelik faaliyet yürüttüğü dönem, en ağır kısıtlamaların yürürlükte olduğu bir dönemdi. Yiyecek bulunamadığı bir durumda, sadece mevcut olanı yemesi ve yılmadan çok çalışması sadece şimdiki nesil için değil, gelecek nesiller için de büyük bir örnektir. Vijayalakshmi gençlerin gurur duyması gereken bir devrimcidir.
Lal Salaam ona!
Kaynak linki
